به گزارش مشرق، سعدالله زارعی طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: دیروز در حضور رئیسجمهور از موشک «فتاح» رونمایی شد. در دقایق اولیه دیروز پیش از این، فرمانده هوا فضای سپاه در توئیتی کوتاه نوشت «طلوع سهشنبه، طلوع خورشید در یک روز عادی نیست، خورشید امروز با فتاح طلوع میکند».
حدود ۹ ماه پیش و در مراسم سالگرد شهید عظیمالقدر «حسن طهرانیمقدم»، سردار حاجیزاده اعلام کرد همکاران او دستاندرکار ساخت یک موشک بالستیک هایپرسونیک میباشند که سرعت بالایی دارد و در جو و خارج از جو میتواند مانور کند.
وی در آن اعلام رسانهای گفته بود، این موشک از همه سامانههای سپر موشکی عبور میکند و بعید است که حتی تا ده سال آینده، فناوری که بتواند با آن مقابله کند، پدید آید.
دیروز موشک فتاح با برد ۱۴۰۰ کیلومتر و سرعتی معادل ۱۶۰۰۰ کیلومتر بر ساعت بهطور رسمی رونمایی گردید. سردار حاجیزاده اعلام کرد با رونمایی این موشک، ایران در ردیف چهارمین قدرت نظامی دنیا از حیث داشتن این فناوری قرار گرفته است. تولد موشک فتاح در نوع خود یک اتفاق راهبردی است. در این خصوص نکاتی وجود دارد:
۱- در سطح بینالمللی فشار زیادی به ایران وارد شد تا تولید موشکهای برد بلند خود را متوقف گرداند؛ چه رسد به اینکه به سیاست تهاجمی افزایش کیفیت و کمیت موشکهای خود ادامه دهد. البته مشکل اصلی غرب با ایران در این خصوص داشتن چنین موشکهایی نیست. هرچند اگر ایران نداشت و درصدد خرید از آنان برمیآمد، هرگز حتی موشکهایی با کیفیت پایینتر را هم به ایران نمیدادند.
مشکل اصلی غرب با ایران این است که این جنگافزارهای راهبردی، توسط خود ایرانیها تولید میشود، بدون آنکه به جایی متکی باشند. یک تحلیلگر امور دفاعی و امنیتی مؤسسه واشنگتن نوشته است «ایران از نظر فناوری ساخت موشکهای بالستیک بسیار قوی است و در اسنادی که به دست اسرائیل افتاد کاملاً مشخص بود که ایران میتواند موشکهای قویتر از شهاب ۳ با سوخت جامد را برای پروژه فضایی خود تولید کند».
البته موشک فتاح ارتباطی با پروژه فضایی ایران ندارد؛ اما با توجه به قدرت تخریبی آن و ایمنی که در مواجهه با اقدامات پدافندی دارد، یک رویداد راهبردی محسوب میشود. برد مؤثر این موشک و اعلام ۱۴۰۰ کیلومتر هم دارای معانی است و لذا رژیم صهیونیستی بیش از دیگران درباره این موشک سخنپراکنی کرد که ترکیبی از اظهار نگرانی و در ظاهر کماهمیت شمردن آن بود.
۲- مختصات فتاح نه تنها دیروز که رونمایی شد اعلام گردید، حتی حدود ۹ ماه پیش یعنی در آبان ۱۴۰۱ - و درست در مراسم سالگرد شهید حاج حسن طهرانیمقدم، فرمانده هوافضای سپاه از عنقریب بودن رونمایی این موشک خبر داد و آنچه که از نظر فنی و حفاظتی قابل بیان بود را آن روز هم اعلام نمود. در آن زمان از اهمیت راهبردی و مختصات فنی این موشک پرده برداشته شده بود.
این موضوع از نظر حفاظت اطلاعات، محل تأمل و اشکال است چرا که دشمن را روی پروژه حساس مینماید و امکان اقدام نظامی علیه آن را فراهم میکند. اما مسلماً در این صحنه، حفاظت از اطلاعات پروژه، بهطور جدی مدنظر قرار داشته و در همان حال متولی پروژه به این نتیجه قطعی رسیده است که علیرغم آنکه حدود ده ماه دیگر به رونمایی و قرار گرفتن در چرخه دفاعی کشور مانده، دشمنان چه از طریق اقدام مستقیم و چه از طریق جواسیس قادر به رخنه و شناسایی محل پروژه و آسیبزدن به آن نیستند.
اهمیت این موضوع بسیار بیشتر از خود موشک فتاح میباشد. جالب این است که نتانیاهو و سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی چندین سال پیش با اشاره به اسناد دزدیده شده، از اینکه ایران در آستانه رسیدن به موقعیتهای بیبازگشت نظامی است، خبر داده بودند و در این فاصله هم مقامات امنیتی و نظامی رژیم دائماً از ضرورت حمله به تأسیسات ایران خبر میدادند اما حتی در آشوبهای اخیر، جرأت اقدام نیافتند.
در نهایت حدفاصل اعلام تا رونمایی سپری شد، در این دوران رژیم غاصب به دلیل قرار گرفتن در قوس بحران داخلی، به مسکنی نیاز داشت و حمله به تأسیسات حساس تولید فتاح میتوانست در حکم این مسکن باشد. انفعال و بیتحرکی رژیم صهیونیستی در این دوره حدود ده ماهه و به تعبیر دقیقتر از زمانی که این پروژه شروع شد، بیانگر ناتوانی این رژیم در ردیابی پروژه و آسیب وارد کردن به آن میباشد.
۳- اضافه بر فضا و قدرت توفنده نظامی ایران در فضا، در سالهای اخیر شاهد تحولات استراتژیکی در «دفاع مؤثر دریایی» هم بودهایم. وبگاه آمریکایی «۱۹ فورتی فایو» ۴ مرداد سال گذشته به قلم «هریسون کاس» نوشت «دو دشمن اصلی آمریکا، روسیه و ایران دارای اژدرهای فراحفرهزایی هستند. آلمان و ایالات متحده تنها کشورهای دیگری هستند که میتوانند سلاحهایی برای مقابله با این جنگافزار جدید بسازند.» این وبگاه نظامی نوشت «اژدر فراحفرهزای «حوت» ایران که در سال ۱۳۸۵ در یک رزمایش رونمایی شد، میتواند از یک فراحفره برای حرکت با سرعت بالا در آب استفاده کند. سرعت این موشک زیردریایی دستکم چهار برابر اژدر معمولی زیرآبی است.»
گزارشات مراکز تخصصی نظامی بیانگر آن است که «فراحفرهسازی» قابلیتی در کلاهک اینگونه اژدر است که در آن با تولید حبابهای بخار که از نوک دماغه و پوسته خود خارج میکند، لایهای از گاز در اطراف آن شکل داده و بدینوسیله اژدر را از تماس مستقیم با آب دور میکند. تنها دو کشور ایران و روسیه دارای اژدری با این قابلیت میباشند. این اژدر که در خارج «ماهی نهنگخوار» هم خوانده شده است، قابلیت پرتاب از شناور یا از زیردریایی با عمق ۱۰۰ متر را دارد. در واقع آنچه دیروز در دنیا در مورد موشک فتاح مطرح گردید، به نوعی بیانگر تکمیل زنجیره دفاعی توأمان ایران در هوا، زمین و دریا میباشد. اعتراف دنیا به اینکه «فتاح» و «حوت» در ردیف بالاترین کلاس نظامی دنیا به حساب میآیند، قدرت دفاعی تهاجمی ایران را به تصویر میکشد.
۴- رهبر معظم انقلاب اسلامی در مراسم سیوچهارمین سالگرد ارتحال حضرت امام فرمودند، دو عنصر «ایمان» و «امید»، مهمترین سرخط حضرت امام در طول دوران مبارزه و پس از آن بوده است و بعد فرمودند آنچه من از شما - پیروان حضرت امام - میخواهم این است که به این دو عنصر بارز توجه داشته باشید. بعد اندرز دادند که هر کسی که ایمان و امید مردم را به نحوی تضعیف کند، در خط دشمنان قرار دارد.
آنچه درباره پیشرفت موشکی و رسیدن ایران به موقعیت ابرقدرتی در عرصه نظامی گفته میشود، ترکیب ایمان و امید در مجموعههای جوانی بوده که قاعدتاً در چرخه اداره کشور چندان به چشم نمیآیند، اما با اقدامات حیاتی و غریبانه خود کشور را بیمه میکنند. یک لحظه تصور کنیم که این جوانان و این دستاوردهای حیاتی آنان نبودند و ما در چرخه تحول جهانی میخواستیم درصدد جایگاه مناسب ملت ایران باشیم. چطور میتوانستیم؟ آیا با اولین حرکت، پای ما را نمیشکستند؟ آیا از داخل خلیجفارس و یا از یک پایگاه نظامی، با یک هجوم ساده، ایران را سرکوب نمیکردند. امروز نه تنها این اقدام برای آنان امکانپذیر نیست، حتی علیرغم خبر یافتن قبلی آنان که به صورت رسمی و توسط خود مسئول پروژه بیان شد، نتوانستند هیچ کاری و به تعبیر حضرت امام هیچ غلطی بکنند.
ما توانمندی ساخت نه فقط تجهیزات نظامی بلکه تجهیزات بسیار حساس غیرنظامی مثل ساخت توربینها را هم داریم و میتوانیم فقط از طریق فروش قطعات حساس، اقتصاد کشور را از وضع متزلزل کنونی خارج کنیم.
۵- رونمایی از موشک هایپرسونیک میتواند یک پیام آشکار برای دولتهایی داشته باشد که بر سر راه منافع ملت ایران دست به اقدامات غیرقانونی، خودسرانه و متجاسرانه میزنند. این توانمندی فقط نباید در بعد دفاع نظامی به عنوان یک موشک بازدارنده عمل کند، بلکه باید در جنبههای اقتصادی و سیاسی نیز بازدارندگی خود را نشان دهد. چرا در حالی که دشمن در اعمال جنگ علیه ملت ایران، میان صحنههای نظامی، اقتصادی، سیاسی، امنیتی، فرهنگی و حتی دیپلماتیک تفکیک نمیکند و هر عرصهای برای او عرصه تهاجم به ملت ایران محسوب میشود و اگر بتواند در ورود به آن تردید نمیکند، ما باید میان تهدیدات دشمن تفکیک کنیم؟ ما باید به دشمن بگوییم، نتیجه توسل او به تحریمهای غیرقانونی علیه منافع ایران، حتماً تخریب منافع او به هر وسیله ممکن از سوی ما خواهد بود. توانمندی نظامی ایران میتواند بازدارندگی اقتصادی و سیاسی هم داشته باشد. البته روشن است که ما دنبال تنش نیستیم، اما میگوییم اقدام محدودیتزا، اقدام محدودیتزا را در پی میآورد. این منطقی بازدارنده است نه تنشآفرین.